Eenzaamheid bij jongeren

Drie vormen van eenzaamheid

Over eenzaamheid

Eenzaamheid kan voor iedereen anders voelen. Sommige jongeren voelen zich eenzaam omdat ze sociale steun missen en geen diepe verbinding voelen met leeftijdsgenoten. Andere jongeren hebben weinig sociale contacten of hebben het gevoel geen plek te hebben in de wereld. Voor je kind voelt dit vaak zwaar en als ouder kan het lastig zijn om precies te begrijpen wat er speelt. Om je beter inzicht te geven in wat eenzaamheid is, onderscheiden we drie vormen: sociale eenzaamheid, emotionele eenzaamheid en existentiële eenzaamheid.

Weinig sociale relaties

Sociale eenzaamheid

Sociale eenzaamheid is het gemis aan een netwerk van leeftijdsgenoten met wie je kind zich verbonden voelt. Het gaat hierbij om het ontbreken van vriendschappen, kennissen of mensen om mee te praten en activiteiten te ondernemen. Voor jongeren kan dit gemis extra zwaar voelen, zeker wanneer ze zichzelf vergelijken met leeftijdsgenoten die wél een actief sociaal leven lijken te hebben, bijvoorbeeld op social media. Sociale eenzaamheid gaat dus over het aantal sociale relaties en de behoefte om ergens bij te horen.

Gebrek aan verbinding

Emotionele eenzaamheid

Emotionele eenzaamheid is het gemis aan een diepe, persoonlijke band met iemand. Het gaat niet om het aantal contacten, maar om het gevoel dat er niemand is met wie je écht alles kunt delen. Voor jongeren betekent dit vaak dat ze zich niet begrepen of gesteund voelen, zelfs als ze vrienden of familie om zich heen hebben. Ze missen bijvoorbeeld gesprekken over thema's die voor hen heel belangrijk zijn. Dat gemis kan ervoor zorgen dat jongeren zich alleen voelen.

Zingeving missen

Existentiële eenzaamheid

Existentiële eenzaamheid is een gevoel dat meestal niet direct herkend wordt, omdat het vaak verweven is met grotere vragen over identiteit, zingeving en het leven zelf. Jongeren die hiermee worstelen, vragen zich vaak af wat de zin van het leven is en voelen zich onthecht, zelfs als ze mensen om zich heen hebben. Bij jongeren kan deze vorm van eenzaamheid ontstaan in periodes van grote verandering of onzekerheid, zoals bij de overgang naar volwassenheid, identiteitsontwikkeling of ingrijpende gebeurtenissen. Hoewel het minder zichtbaar is, kan het een grote impact hebben op het welzijn van je kind.